Pielęgnica pawiooka - Pielęgnice Pawiookie
Artykuły akwarystyczne podają łacińską nazwę tej jako Astronotus ocellatus. Pochodzi z dużego obszaru Ameryki Południowej od dorzecza Orinoko do dorzecza Parany.
Wygląd Pielęgnica pawiooka zmieniają kilkakrotnie w trakcie swojego rozwoju osobniczego, Ciało ryb młodych jest czekoladowo brązowe, z czarno obramowanym rysunkiem białych linii i plamek. W tym okresie życia młode rybki pielęgnice pawiookie przypominają swoim ubarwienia niektóre rybki akwariowe z raf koralowych. Lecz niestety to bardzo piękne ubarwienie trwa dość krótko, ponieważ młode pielęgnice pawiookie rosną bardzo szybko i zmieniają swoje barwy na znacznie mniej atrakcyjne. Ryby starsze, ale jeszcze niedojrzałe, są żółtawe z nieregularnymi, ciemnymi pasami. Bardzo wyraźną cechą ubarwienia ryb w tym wieku są pomarańczowe plamy na pokrywach skrzelowych, czarne plamy u nasady płetw piersiowych oraz pawie oko, czarna plama w pomarańczowoczerwonej obwódce, w górnej części płetwy ogonowej. Dorosłe mają zróżnicowanie w ubarwieniu, tak że prawie każda ryba jest nieco inna od siebie. Przeważnie grzbiety mają oliwkowozielone, ubarwienie to stopniowo przechodzi na bokach ciała w żółtawo-czerwone z brązowym nalotem. Spod tych barw przebijają różnie ukształtowane, niebieskoczarne pasy i plamy. Pokrywy skrzelowe mają pomarańczowo obrzeżone. Plamy na pokrywach skrzelowych i pawie oko na płetwie ogonowej występują nadal, lecz są nieco mniejsze. Na poszczególnych łuskach widnieją pomarańczowoczerwone plamki, których intensywność wzrasta w tylnej części ciała. Istnieje również wyhodowana w USA odmiana barwna Red Oscar, która charakteryzuje się przewagą ubarwienia czerwonego.
Długość do około 35 cm.
Cechy płciowe poza okresem rozrodczym bardzo słabo zaznaczone. Samiec ma wtedy nieco potężniejsze czoło, ale jest to cecha bardzo niepewna do określenia. W okresie rozrodczym obie płci można rozróżnić po kształcie brodawek płciowych, u samca jest ona bardziej zaostrzona, u samicy szersza i bardziej zaokrąglona.
Charakter te ryby akwariowe młode są dość zgodne i nadają się do akwarium ogólnego. Osobniki około 8 cm długości stają się już najczęściej bardzo agresywne. Zalecane jest hodować je w specjalnym, jednogatunkowym akwarium, jedynie tylko w przypadku najbardziej spokojnych osobników jest możliwa hodowla razem z innymi, dużymi rybami akwariowymi. Ryba akwariowe pielęgnica pawiooka wykazuje znaczną drapieżność i małe są przez nią zjadane! Przekopują podłoże i niszczą rośliny. Lubią kryjówki pod dekoracyjnymi korzeniami i między dużymi kamieniami.
Akwarium powyżej 200 litrów pojemności, wskazane rośliny pływające po powierzchni wody. Rośliny w akwarium ukorzenione muszą rosnąć w doniczkach zabezpieczonych kamieniami. Podłoże musi być z bardzo dobrze przemytego żwirku !. Niezbędne są kryjówki pod dekoracyjnymi korzeniami i leżącymi na dnie dużymi kamieniami.
Woda w akwarium powinna być miękka lub średnio twarda o pH około 7, regularnie znacznie odświeżana, dobrze natleniona i filtrowana, o temperaturze 22-25°C.
Pokarm dla ryb wszelki żywy pokarm pochodzenia zwierzęcego, o odpowiedniej do wieku ryb wielkości. Pielęgnice pawiookie są żarłoczne i ze względu na wielkość osobników dorosłych wymagają znacznych jego ilości. Wyrośnięte okazy najpraktyczniej karmić dżdżownicami, skrobanym mięsem wołowym lub końskim, małymi rybami, mięsem rybim. Zjadają oczywiście także rureczniki i wazonkowce, a mniejsze osobniki karmimy także rozwielitkami i suchymi pokarmami.
Rozmnażanie artykuły akwarystyczne podają za niezbyt trudne, wymaga jednak bardzo dużego akwarium co najmniej 150 litrów pojemności. Para do tarła dobiera się sama z gromadki wychowywanych razem od małego ryb w akwarium. Istnieją dane które sugerujące, że często samce dojrzewają później od samic, gdyż dopiero w drugim lub trzecim roku życia. Akwarium tarliskowe najlepiej powinno być urządzone podobnie jak akwarium, w którym hodujemy osobniki dorosłe. Wystarczy też, gdy w okresie rozrodczym wyłowimy inne ryby, pozostawiając w akwarium dobraną parę. Temperatura wody w akwarium powinna wynosić 26-28°C, pH około 7, woda miękka lub średnio twarda, twardość węglanowa poniżej 4°n. Woda musi być regularnie znacznie odświeżana, dobrze napowietrzona i filtrowana. Szyby akwarium należy przysłonić papierem, gdyż pielęgnice pawiookie reagują na ruch i zmiany natężenia światła w otoczeniu akwarium, a niepokojone nie przystępują do tarła lub pożerają złożoną ikrę. Ikra składana jest zwykle na kamieniu. Rodzice opiekują się nią, a następnie larwami i narybkiem. Wylęgłe po 3-8 dniach larwy przenoszą do wygrzebanego w podłożu dołka. Gdy młode pływają już o własnych siłach w akwarium grupują się wokoło rodziców, przyczepiając się do nich na podobieństwo narybku rodzaju Symphysodon. Nie jest mi jednak jasnym, czy odżywiają się wtedy jak młode dyskowce. Młodych rybek jest niekiedy bardzo dużo nawet do około 2000 sztuk. Niezależnie od niewyjaśnionego odżywiania się młodych na ciele rodziców, w hodowli wraz z rozpoczęciem pływania karmi się je, pyłem, larwami oczlików, zwiększając karmę w miarę wzrostu ryb. Są one żarłoczne i rosną bardzo szybko. Ważnym elementem jest regularne odświeżanie wody i jej natlenienie, oraz zapewnienie młodym wiele miejsca do pływania w akwarium.
Rodzina Cichlidae - Pielęgnicowate
Długość do około 35 cm.
Cechy płciowe poza okresem rozrodczym bardzo słabo zaznaczone. Samiec ma wtedy nieco potężniejsze czoło, ale jest to cecha bardzo niepewna do określenia. W okresie rozrodczym obie płci można rozróżnić po kształcie brodawek płciowych, u samca jest ona bardziej zaostrzona, u samicy szersza i bardziej zaokrąglona.
Charakter te ryby akwariowe młode są dość zgodne i nadają się do akwarium ogólnego. Osobniki około 8 cm długości stają się już najczęściej bardzo agresywne. Zalecane jest hodować je w specjalnym, jednogatunkowym akwarium, jedynie tylko w przypadku najbardziej spokojnych osobników jest możliwa hodowla razem z innymi, dużymi rybami akwariowymi. Ryba akwariowe pielęgnica pawiooka wykazuje znaczną drapieżność i małe są przez nią zjadane! Przekopują podłoże i niszczą rośliny. Lubią kryjówki pod dekoracyjnymi korzeniami i między dużymi kamieniami.
Akwarium powyżej 200 litrów pojemności, wskazane rośliny pływające po powierzchni wody. Rośliny w akwarium ukorzenione muszą rosnąć w doniczkach zabezpieczonych kamieniami. Podłoże musi być z bardzo dobrze przemytego żwirku !. Niezbędne są kryjówki pod dekoracyjnymi korzeniami i leżącymi na dnie dużymi kamieniami.
Woda w akwarium powinna być miękka lub średnio twarda o pH około 7, regularnie znacznie odświeżana, dobrze natleniona i filtrowana, o temperaturze 22-25°C.
Pokarm dla ryb wszelki żywy pokarm pochodzenia zwierzęcego, o odpowiedniej do wieku ryb wielkości. Pielęgnice pawiookie są żarłoczne i ze względu na wielkość osobników dorosłych wymagają znacznych jego ilości. Wyrośnięte okazy najpraktyczniej karmić dżdżownicami, skrobanym mięsem wołowym lub końskim, małymi rybami, mięsem rybim. Zjadają oczywiście także rureczniki i wazonkowce, a mniejsze osobniki karmimy także rozwielitkami i suchymi pokarmami.
Rozmnażanie artykuły akwarystyczne podają za niezbyt trudne, wymaga jednak bardzo dużego akwarium co najmniej 150 litrów pojemności. Para do tarła dobiera się sama z gromadki wychowywanych razem od małego ryb w akwarium. Istnieją dane które sugerujące, że często samce dojrzewają później od samic, gdyż dopiero w drugim lub trzecim roku życia. Akwarium tarliskowe najlepiej powinno być urządzone podobnie jak akwarium, w którym hodujemy osobniki dorosłe. Wystarczy też, gdy w okresie rozrodczym wyłowimy inne ryby, pozostawiając w akwarium dobraną parę. Temperatura wody w akwarium powinna wynosić 26-28°C, pH około 7, woda miękka lub średnio twarda, twardość węglanowa poniżej 4°n. Woda musi być regularnie znacznie odświeżana, dobrze napowietrzona i filtrowana. Szyby akwarium należy przysłonić papierem, gdyż pielęgnice pawiookie reagują na ruch i zmiany natężenia światła w otoczeniu akwarium, a niepokojone nie przystępują do tarła lub pożerają złożoną ikrę. Ikra składana jest zwykle na kamieniu. Rodzice opiekują się nią, a następnie larwami i narybkiem. Wylęgłe po 3-8 dniach larwy przenoszą do wygrzebanego w podłożu dołka. Gdy młode pływają już o własnych siłach w akwarium grupują się wokoło rodziców, przyczepiając się do nich na podobieństwo narybku rodzaju Symphysodon. Nie jest mi jednak jasnym, czy odżywiają się wtedy jak młode dyskowce. Młodych rybek jest niekiedy bardzo dużo nawet do około 2000 sztuk. Niezależnie od niewyjaśnionego odżywiania się młodych na ciele rodziców, w hodowli wraz z rozpoczęciem pływania karmi się je, pyłem, larwami oczlików, zwiększając karmę w miarę wzrostu ryb. Są one żarłoczne i rosną bardzo szybko. Ważnym elementem jest regularne odświeżanie wody i jej natlenienie, oraz zapewnienie młodym wiele miejsca do pływania w akwarium.
Rodzina Cichlidae - Pielęgnicowate
- Akarka Paskowana
- Pielęgniczka Ramireza
- Pielęgniczka Agassiza
- Pielęgniczka Żółta
- Pielęgnica Pawiooka
- Dyskowiec paletka
- Skalar
