Pielęgniczka ramireza Pielęgnica Ryba Akwariowa

Artykuły akwarystyczne podają łacińską nazwę jako Papiliochromis ramirezi Pielęgniczka ramireza pochodzę z dorzecza rzek Apure i Meta w Wenezueli, Są również informacje o jej występowaniu w Boliwii ale są do końca niepewne.

Wygląd jest to bardzo barwna ryba akwariowa w odpowiednich warunkach bardzo przypominająca kolorowego, lśniącego motylka. Głównym ubarwieniem ciała rybki jest różowozłote, w niektórych miejscach z purpurowym odcieniem i licznymi, błyszczącymi, błękitnymi plamkami. Pod płetwą grzbietową mają ciemniejszą plamę. Pierwsze promienie płetwy grzbietowej ma czarne, górny brzeg płetwy grzbietowej jest czerwony. Akwarystka odnotowała istnienie również wyhodowanych w akwarium złotych forma tej ryby akwariowej, lecz która jest jednakże mniej efektowna od wyjściowej odmiany.

Długość tego gatunku dorastają do samiec do 7 cm, samica  jest wyraźnie mniejsza.

Cechy płciowe samiec jest przeważnie większy, o zaostrzonych końcach płetw grzbietowej i odbytowej, mocno wydłużonym trzecim i czwartym promieniu płetwy grzbietowej. Samica tego gatunku mniejsza, o zaokrąglonych płetwach, w czasie tarła ma czerwonawy brzuch.

Charakter tego gatunku są bardzo zgodne i spokojne, dość dobrze nadają się do akwarium ogólnego. W czasie pojedynków rybki nie zrobią sobie krzywdy, najlepiej hodować kilka osobników. Rybki akwarystyczne najchętniej przebywają w przydennej i środkowej warstwie wody w akwarium. Lubią kiedy akwarium przez 2-3 godziny dziennie jest oświetlone wąską wiązką promieni słonecznych. Pielęgniczka Ramireza jest dość wrażliwa na choroby, chemikalia i starzenie się wody.

Akwarium od 81 litrów w wzwyż, częściowo dobrze zarośnięte, pożądane rośliny pływające i dekoracje z korzeni.

Woda musi być miękka, o odczynie obojętnym lub bardzo lekko zasadowym o pH 7,0-7,2, filtrowana i napowietrzana, o temperaturze 27-29°C. Niezbędne jest regularne, co tygodniowe czyszczenie akwarium i wymiana 25% wody na świeżą!

Pokarm rureczniki, wazonkowce, rozwielitki, oczliki.

Rozmnażanie akwaryści uważają za dość trudne, ze względu kłopotów z doborem właściwej pary. Źle dobrane, zbyt młode, lub też niepokojone nie składają ikry lub ją po prostu zjadają. Dlatego też para ryb do tarła najlepiej powinna dobrać się sama ze stadka wspólnie wychowywanych od młodego narybku. Przeważnie udane jest dopiero 3-4 tarło, przeprowadzone w idealnie spokojnych warunkach. Akwarium tarliskowe musi być podobne, jak dla akarek paskowanych, z tym że niepotrzebne są kryjówki. Woda powinna być miękka, twardość węglanowa poniżej 1°n, niezbyt bogata w sole mineralne, świeża, o odczynie obojętnym lub bardzo lekko zasadowym o pH 7,0-7,2, o temperaturze 27-29°C. Ikra przeważnie jest składana na płaskim kamieniu, na liściu rośliny lub też w wygrzebanym w podłożu dołku. Potem ryby akwarystyczne, larwy przenoszą do dołka w piasku. Gdy młode rybki zaczynają pływać w pozycji horyzontalnej należy zacząć je karmić tak samo, jak młode akarki paskowane. Zarówno ikrą, jak i następnie larwami oraz narybkiem opiekują się oboje rodziców. Metoda wychowu młodych rybek jest podobny, jak akarki paskowanej. Akwaryści amerykańscy zalecają przy racjonalnym rozmnażaniu pielęgniczki Ramireza inkubację ikry i oddzielny wychów młodych. Artykuły akwarystyczne podają również nazwę Apistogramma ramirezi.

Popularne posty z tego bloga

Platka ryba akwariowa ładna i niekłopotliwa