Proporczykowiec gardnera - Proporczykowce gardnera
Jest to drugi gatunek ryby akwariowej którą opiszę z rodziny Cyprinodontidae - Karpieńcowate, Proporczykowca Gardnera znajdziesz najpotrzebniejsze informacje na temat stworzenia odpowiednich warunków w akwarium. Łacińska nazwa tej ryby akwariowej w świecie akwarystyki to Aphyosemion gardneri. Te rybki akwariowe występują w Nigerii i zachodnim Kamerunie.
Wygląd boki ciała i podstawy płetw samca są zielone, metalicznie błyszczące, z rozrzuconymi, czerwonymi plamkami, które układają się w podłużne linie. Brzegi płetw grzbietowej, odbytowej i ogonowej są jaśniejsze, białawe lub żółte. Ubarwienie płetw jest dość zmienne, w zależności skąd pochodzą te ryby. Samica jest brunatnozielonkawa, z wieloma ciemniejszymi punktami. Płetwy bezbarwne z ciemnymi punktami, zaokrąglone.
Długość ryby tego gatunku dorastają do 6 cm.
Cechy płciowe te ryby akwariowe mają zauważalną różnicę w ubarwieniu i kształcie płetw.
Charakter ryby żywotne i ruchliwe, często niezgodne szczególnie między sobą. Proporczykowce możemy hodować razem z innymi, drobnymi i spokojnymi gatunkami ryb akwariowych o podobnych wymaganiach do życia. W typowym, dużym akwarium dekoracyjnym są one dość stosunkowo mało widoczne. Najlepiej efektownie prezentują się w specjalnym, niezbyt dużym i niezbyt wysokim akwarium, co najwyżej w towarzystwie innych, bardzo podobnych karpiencowatych lub drobnych kąsaczowatych. Bardzo chętnie przebywają w przydennej i środkowej warstwie wody.
Akwarium powinno być małe lub średnie, nie za wysokie, częściowo dobrze zarośnięte, wymagane są rośliny pływające, nie za jaskrawo oświetlone, możliwie dość ciemne podłoże i dekoracje.
Woda powinna być miękka lub bardzo miękka, o pH 6,0-7,5, regularnie znacznie odświeżana, wskazany jest dodatek garbników oraz dodatek soli kuchennej do wody (jedna płaska łyżeczka na 10 l wody), temperatura 20-22°C. Pomimo, że ryby te dobrze żyją w dość znacznym zakresie temperatur i pH, są jednak bardzo wrażliwe na gwałtowne zmiany tych czynników.
Pokarm rureczniki, wazonkowce, drobne owady (!), rozwielitki, oczliki, larwy komarów.
Rozmnażanie jest średnio trudne. Całkowicie szklane musi być akwarium tarliskowe, może być niewielkie (wystarcza nawet około 1 l, przy poziomie wody 5-7 cm). Ustawiamy akwarium w półcieniu. Powierzchnię wody pokrywamy w połowie kłębkami wgłębki Riccia. Woda musi być bardzo miękka 2-4° twardości ogólnej, o małej zawartości soli mineralnych, przefiltrowana przez torf, o temperaturze 22°C i pH około 6. Do takiego przygotowanego akwarium tarliskowego wpuszczamy parę rybek, przy czym dobór pary w tym wypadku nie odgrywa większej roli. Musimy jednak pamiętać, że proporczykowce trą się tylko w pewnych okresach. Gotowość ryb do tarła można z łatwością zaobserwować w akwarium ogólnym, gdzie rybki akwariowe zaczynają po prostu składać ikrę na pływających roślinach, przeciskając się parami między nimi. Para tarlaków powinna przebywać w akwarium tarliskowym przez 10 dni. Po tym czasie ryby akwariowe wyławiamy, a na wgłębce pozostaje kilkadziesiąt ziaren ikry. Ma ona postać przezroczystych, lepkich kulek o średnicy gdzieś około 1 mm. Wylęg młodych rybek rozpoczyna się wkrótce po wyłowieniu rodziców i trwa nadal przez 10-14 dni. Młode są początkowo bardzo małe i słabe. Leżą przeważnie na dnie akwarium lub przebywają wewnątrz kłębków wgłębki. Zaraz gdy się wyklują karmimy je pierwotniakami, a później w miarę wzrostu coraz grubszym pyłem. Wzrost narybku jest wolny i nierównomierny. Z chwilą gdy narybek osiągnie odpowiednią wielkość można do pokarmu dodać roztarte na miazgę rureczniki i wazonkowce. Z jednego tarła uzyskuje się gdzieś około 20-60 młodych rybek. Młode rybki wyławiamy i przenosimy do większego akwarium, gdy osiągną około 5 mm długości. Rosną już wtedy o wiele szybciej. Przy wychowie młodych rybek należy raz w tygodniu wymienić około 1/3 wody na świeżą, przy czym nie musi to być woda o małej zawartości soli mineralnych. W czasie odświeżania wody w akwarium nie może jednak następować gwałtowna zmiana parametrów fizyko-chemicznych wody, z uwagi na wrażliwość narybku. Przedstawioną wyżej metodę rozmnażania proporczykowców, jako prostą i mało pracochłonną, polecamy w hodowli amatorskiej.
Jeżeli chcemy uzyskać więcej narybku z tarła, to musimy oczywiście przygotować większe akwarium tarliskowe i wycierać więcej par równocześnie. Racjonalniej jest jednak postępować nieco inaczej. Używamy wtedy całkowicie szklanego akwarium o pojemności około 5-10 l, przy poziomie wody około 10 cm. Jako podłoże w akwarium do składania ikry stosujemy pęczki zielonych lub brunatnych, umocowanych na pływających korkach, delikatnych (!) włókien akrylowych lub innych podobnych.
Woda zalecana jest bardzo miękka, uboga w sole mineralne, o pH około 6 i dodatku garbników. Tarlaki samce i samice w proporcji 2:3 przebywają w akwarium tarliskowym kilka tygodni. W tym czasie dokarmiamy je wazonkowcami i rurecznikami. Codziennie zbieramy zanieczyszczenia, wymieniając przy tym około 10% wody na świeżą. Codziennie też wyjmujemy pływające pęczki włókien, zbieramy za pomocą pesety niezbielałe ziarna ikry, a zbielałe wyrzucamy. Rozwijającą się ikrę inkubujemy na szalkach Petriego lub innych, płaskich naczyniach w wodzie z akwarium tarliskowego. Dodajemy przy tym Cilexu. W czasie inkubacji musi być zachowana taka sama temperatura, jak w akwarium tarliskowym, a szalki nie mogą stać w jaskrawym oświetleniu. Rozwój ikry trwa 10-14 dni. Wychów młodych jest podobny, jak opisano wyżej. Ponieważ narybek różni się bardzo wiekiem, a tym samym i wielkością, niezbędna jest jego segregacja.
Długość ryby tego gatunku dorastają do 6 cm.
Cechy płciowe te ryby akwariowe mają zauważalną różnicę w ubarwieniu i kształcie płetw.
Charakter ryby żywotne i ruchliwe, często niezgodne szczególnie między sobą. Proporczykowce możemy hodować razem z innymi, drobnymi i spokojnymi gatunkami ryb akwariowych o podobnych wymaganiach do życia. W typowym, dużym akwarium dekoracyjnym są one dość stosunkowo mało widoczne. Najlepiej efektownie prezentują się w specjalnym, niezbyt dużym i niezbyt wysokim akwarium, co najwyżej w towarzystwie innych, bardzo podobnych karpiencowatych lub drobnych kąsaczowatych. Bardzo chętnie przebywają w przydennej i środkowej warstwie wody.
Akwarium powinno być małe lub średnie, nie za wysokie, częściowo dobrze zarośnięte, wymagane są rośliny pływające, nie za jaskrawo oświetlone, możliwie dość ciemne podłoże i dekoracje.
Woda powinna być miękka lub bardzo miękka, o pH 6,0-7,5, regularnie znacznie odświeżana, wskazany jest dodatek garbników oraz dodatek soli kuchennej do wody (jedna płaska łyżeczka na 10 l wody), temperatura 20-22°C. Pomimo, że ryby te dobrze żyją w dość znacznym zakresie temperatur i pH, są jednak bardzo wrażliwe na gwałtowne zmiany tych czynników.
Pokarm rureczniki, wazonkowce, drobne owady (!), rozwielitki, oczliki, larwy komarów.
Rozmnażanie jest średnio trudne. Całkowicie szklane musi być akwarium tarliskowe, może być niewielkie (wystarcza nawet około 1 l, przy poziomie wody 5-7 cm). Ustawiamy akwarium w półcieniu. Powierzchnię wody pokrywamy w połowie kłębkami wgłębki Riccia. Woda musi być bardzo miękka 2-4° twardości ogólnej, o małej zawartości soli mineralnych, przefiltrowana przez torf, o temperaturze 22°C i pH około 6. Do takiego przygotowanego akwarium tarliskowego wpuszczamy parę rybek, przy czym dobór pary w tym wypadku nie odgrywa większej roli. Musimy jednak pamiętać, że proporczykowce trą się tylko w pewnych okresach. Gotowość ryb do tarła można z łatwością zaobserwować w akwarium ogólnym, gdzie rybki akwariowe zaczynają po prostu składać ikrę na pływających roślinach, przeciskając się parami między nimi. Para tarlaków powinna przebywać w akwarium tarliskowym przez 10 dni. Po tym czasie ryby akwariowe wyławiamy, a na wgłębce pozostaje kilkadziesiąt ziaren ikry. Ma ona postać przezroczystych, lepkich kulek o średnicy gdzieś około 1 mm. Wylęg młodych rybek rozpoczyna się wkrótce po wyłowieniu rodziców i trwa nadal przez 10-14 dni. Młode są początkowo bardzo małe i słabe. Leżą przeważnie na dnie akwarium lub przebywają wewnątrz kłębków wgłębki. Zaraz gdy się wyklują karmimy je pierwotniakami, a później w miarę wzrostu coraz grubszym pyłem. Wzrost narybku jest wolny i nierównomierny. Z chwilą gdy narybek osiągnie odpowiednią wielkość można do pokarmu dodać roztarte na miazgę rureczniki i wazonkowce. Z jednego tarła uzyskuje się gdzieś około 20-60 młodych rybek. Młode rybki wyławiamy i przenosimy do większego akwarium, gdy osiągną około 5 mm długości. Rosną już wtedy o wiele szybciej. Przy wychowie młodych rybek należy raz w tygodniu wymienić około 1/3 wody na świeżą, przy czym nie musi to być woda o małej zawartości soli mineralnych. W czasie odświeżania wody w akwarium nie może jednak następować gwałtowna zmiana parametrów fizyko-chemicznych wody, z uwagi na wrażliwość narybku. Przedstawioną wyżej metodę rozmnażania proporczykowców, jako prostą i mało pracochłonną, polecamy w hodowli amatorskiej.
Jeżeli chcemy uzyskać więcej narybku z tarła, to musimy oczywiście przygotować większe akwarium tarliskowe i wycierać więcej par równocześnie. Racjonalniej jest jednak postępować nieco inaczej. Używamy wtedy całkowicie szklanego akwarium o pojemności około 5-10 l, przy poziomie wody około 10 cm. Jako podłoże w akwarium do składania ikry stosujemy pęczki zielonych lub brunatnych, umocowanych na pływających korkach, delikatnych (!) włókien akrylowych lub innych podobnych.
Podłoże dla ikry Proporczykowca
Woda zalecana jest bardzo miękka, uboga w sole mineralne, o pH około 6 i dodatku garbników. Tarlaki samce i samice w proporcji 2:3 przebywają w akwarium tarliskowym kilka tygodni. W tym czasie dokarmiamy je wazonkowcami i rurecznikami. Codziennie zbieramy zanieczyszczenia, wymieniając przy tym około 10% wody na świeżą. Codziennie też wyjmujemy pływające pęczki włókien, zbieramy za pomocą pesety niezbielałe ziarna ikry, a zbielałe wyrzucamy. Rozwijającą się ikrę inkubujemy na szalkach Petriego lub innych, płaskich naczyniach w wodzie z akwarium tarliskowego. Dodajemy przy tym Cilexu. W czasie inkubacji musi być zachowana taka sama temperatura, jak w akwarium tarliskowym, a szalki nie mogą stać w jaskrawym oświetleniu. Rozwój ikry trwa 10-14 dni. Wychów młodych jest podobny, jak opisano wyżej. Ponieważ narybek różni się bardzo wiekiem, a tym samym i wielkością, niezbędna jest jego segregacja.
