Zwinnik Costello
Wygląd ciało jest w górnej części żółtawe do oliwkowo-zielonego, w dolnej części - zielonosrebrzyste. Wzdłuż ciała ciągnie się błyszczący, zielony pas. W dolnej części ogona zachodząca aż na płetwę ogonową ciemna plama; w górnej części - błyszcząca, żółta. Płetwy bezbarwne.
Długość do 4 cm.
Cechy płciowe samica jest przeważnie nieco większa i ma bardziej wydatny brzuch. Samiec mniejszy i smuklejszy; w przedniej części płetwy odbytowej ma rząd haczyków, które oglądane gołym okiem wyglądają jak delikatna, jasna kreseczka.
Charakter gatunek zgody i towarzyski, ale równocześnie płochliwy. Należy trzymać gromadkę rybek, które najchętniej przebywają w środkowej i podpowierzchniowej warstwie wody.
Akwarium duże; poza tym, jak neon Innesa.
Woda miękka, pH 6-7, krystalicznie przezroczysta, regularnie znacznie odświeżana(!), o temperaturze 23-25 C.
Pokarm rureczniki, wazonkowce, oczliki, rozwielitki, suche pokarmy, larwy komarów !.
Rozmnażanie trudne Zwinnik Costello wymaga do tarła odpowiednio dużego akwarium tarliskowego. Powinno mieć co najmniej 40 cm długości, co najmniej 15 l i poziom wody około 15 cm, być całkowicie szklane i odkażone. Wskazane jest użycie rusztu ikrowego. Jako podłoża do składania ikry używamy kłębka mchu jawajskiego, przetrzymanego w kwarantannie i zdezynfekowanego (neon Innesa). Boki akwarium przysłaniamy kartonem, tak aby we wnętrzu panował półmrok. Woda w akarium tarliskowym powinna być bardzo miękka (twardość ogólna około 20 n, twardość węglanowa równa zero), lekko kwaśna (pH 6,5), o temperaturze 26 C. Nadaje się woda źródlana lub filtrowana przez dwie doby przez torf mieszanka wody destylowanej z twardszą wodą o dużej czystości chemicznej i mikrobiologicznej. Hodowcy stosują także wodę zmiękczoną za pomocą kationitu, ale trudniej jest tu uzyskać wymaganą idealną jej klarowność. Przygotowanie wody do akwarium tarliskowego i jego napełnienie jest podobne, jak u Neona Innesa. Przy rozmnażaniu zwinnika Costello należy pamiętać, że nie każda samica trze się z każdym samcem - podstawową rzeczą jest dobór odpowiadającej sobie pary. Wyboru można dokonać obserwując rybki w akwarium ogólnym. Z reguły do rozpłodu najlepiej nadają się osobniki, które dopiero osiągnęły dojrzałość płciową. Ryby przenosimy do akwarium tarliskowego podobnie jak Neony Innesa. Samców nie odławiamy siatką, gdyż zaczepiają się o nią haczykami płetwy odbytowej i obłamują je, tracąc tym samym zdolność do pomyślnego odbycia tarła. Należy posłużyć się fajką szklaną, gdy ryby już śpią i są łatwiejsze do wyłowienia. Tarło następuje z reguły na drugi lub trzeci dzień wieczorem. Ryb dorosłych w akwarium tarliskowym nie karmimy, a po tarle wyławiamy sprzętem zdezynfekowanym wrzątkiem. Akwarium tarliskowe dokładnie zaciemniamy. Dalsze postępowanie jest podobne, jak w wypadku Neona Innesa, z tym że młode Zwinniki Custello rosną szybciej. Zwykle już na drugi dzień aktywnego życia potrafi zjadać larwy oczlików lub solowca.
