Bystrzyk trȯjpręgi
Nazwa łacińska Hyphessobrycon heterorhabdus, pochodzenie dorzecze dolnego biegu Amazonki i rzeki Tocantis Brazylii.
Wygląd Bystrzyk Trȯjpręgi ma boki ciała żółtobrunatne, grzbiet czerwonobrunatny, brzuch srebrzysty. Wzdłuż ciała ciągną się trzy wąskie pasy: górny - czerwony, środkowy - żółtobiały, dolny - najszerszy, czarny. Płetwy czarne lub lekko żółtawe z białymi końcami. Górna część tęczówki oka jest czerwono błyszcząca.
Długość maksymalnie do 4,5 cm, w akwariach przeważnie nieco mniejszy.
Cechy płciowe samica jest większa, o "pełniejszym" brzuchu samiec z reguły mniejszy i bardziej smukły.
Charakter gatunek zgodny i towarzyski; należy trzymać gromadkę rybek akwariowych, które najchętniej przebywają w przydennej i środkowej warstwie wody.
Akwarium średnie lub duże, częściowo zarośnięte, nie za jaskrawo oświetlone lub zacienione częściowo przez rośliny pływające (!). Możliwie ciemne podłoże i dekoracje.
Woda miękka ph 6-7 krystalicznie przezroczysta, pożądany dodatek garbników; stara, regularnie nieznacznie odświeżana; o temperaturze 24-26 C.
Pokarm rureczniki, wazonkowce, oczliki, rozwielitki, suche pokarmy
Rozmnażanie trudne, pod wieloma względami podobne do rozmnażania Neona Innesa, ale nie obarczone tyloma problemami technicznymi. Akwarium tarliskowe o pojemności około 5 l, całkowicie szklane i odkażone. Niezbędne jest użycie rusztu ikrowego. Jako podłoża do składania ikry używamy kłębka mchu jawajskiego (Vesicuaria dubyana), przetrzymanego w kwarantannie i zdezynfekowanego ( Neon Innesa). Akwarium powinno być ustawione w spokojnym miejscu i tak zacienione, aby można było zobaczyć jeszcze ryby. Woda w akwarium tarliskowym bardzo miękka (twardość ogólna około 2 n, twardość węglanowa równa zero) pH około 6,5 z niewielkim (!) dodatkiem garbników, w temperaturze 26 C. Ryby rozmnażają się również w twardszej wodzie (według niektórych autorów nawet do 12n), ale warunkiem powodzenia jest zerowa twardość węglanowa. Często jednak wraz ze wzrostem twardości wody spada produktywność tarła. Pochodzenie wody ma podobne znaczenie, jak u Neona Innesa. W dobrych warunkach bystrzyk Axelroda osiąga dojrzałość płciowa w wieku około 6 miesięcy. Produktywność tak młodych osobników jest jednak stosunkowo mała. Najlepiej do tarła użyć osobniki 10-12 miesięczne, ale warunkiem jest hodowla ryb w miękkiej wodzie. "Odkładanie" ryb do tarła przeprowadzamy w taki sam sposób, karmimy. Tarło następuje często dopiero na trzeci dzień. Po tarle ryby dorosłe wyławiamy zdezynfekowaną wrzątkiem siatką, a akwarium tarliskowe całkowicie zaciemniamy. Dalsze postępowanie jest takie jak w przypadku neona Innesa. Młode bystrzyki Axelroda są bardzo żarłoczne i rosną stosunkowo szybko. Zwykle już w drugim dniu aktywnego życia potrafią zjadać larwy oczlików lub solowca. Wymagają one w związku z tym odpowiednio wiele miejsca w miarę wzrostu, obfitego karmienia i odświeżania wody. Uwaga: bystrzk trójpręgi jest podatny na choroby, zwłaszcza gdy jest hodowany w nieodpowiednich warunkach w akwarium.
Długość maksymalnie do 4,5 cm, w akwariach przeważnie nieco mniejszy.
Cechy płciowe samica jest większa, o "pełniejszym" brzuchu samiec z reguły mniejszy i bardziej smukły.
Charakter gatunek zgodny i towarzyski; należy trzymać gromadkę rybek akwariowych, które najchętniej przebywają w przydennej i środkowej warstwie wody.
Akwarium średnie lub duże, częściowo zarośnięte, nie za jaskrawo oświetlone lub zacienione częściowo przez rośliny pływające (!). Możliwie ciemne podłoże i dekoracje.
Woda miękka ph 6-7 krystalicznie przezroczysta, pożądany dodatek garbników; stara, regularnie nieznacznie odświeżana; o temperaturze 24-26 C.
Pokarm rureczniki, wazonkowce, oczliki, rozwielitki, suche pokarmy
Rozmnażanie trudne, pod wieloma względami podobne do rozmnażania Neona Innesa, ale nie obarczone tyloma problemami technicznymi. Akwarium tarliskowe o pojemności około 5 l, całkowicie szklane i odkażone. Niezbędne jest użycie rusztu ikrowego. Jako podłoża do składania ikry używamy kłębka mchu jawajskiego (Vesicuaria dubyana), przetrzymanego w kwarantannie i zdezynfekowanego ( Neon Innesa). Akwarium powinno być ustawione w spokojnym miejscu i tak zacienione, aby można było zobaczyć jeszcze ryby. Woda w akwarium tarliskowym bardzo miękka (twardość ogólna około 2 n, twardość węglanowa równa zero) pH około 6,5 z niewielkim (!) dodatkiem garbników, w temperaturze 26 C. Ryby rozmnażają się również w twardszej wodzie (według niektórych autorów nawet do 12n), ale warunkiem powodzenia jest zerowa twardość węglanowa. Często jednak wraz ze wzrostem twardości wody spada produktywność tarła. Pochodzenie wody ma podobne znaczenie, jak u Neona Innesa. W dobrych warunkach bystrzyk Axelroda osiąga dojrzałość płciowa w wieku około 6 miesięcy. Produktywność tak młodych osobników jest jednak stosunkowo mała. Najlepiej do tarła użyć osobniki 10-12 miesięczne, ale warunkiem jest hodowla ryb w miękkiej wodzie. "Odkładanie" ryb do tarła przeprowadzamy w taki sam sposób, karmimy. Tarło następuje często dopiero na trzeci dzień. Po tarle ryby dorosłe wyławiamy zdezynfekowaną wrzątkiem siatką, a akwarium tarliskowe całkowicie zaciemniamy. Dalsze postępowanie jest takie jak w przypadku neona Innesa. Młode bystrzyki Axelroda są bardzo żarłoczne i rosną stosunkowo szybko. Zwykle już w drugim dniu aktywnego życia potrafią zjadać larwy oczlików lub solowca. Wymagają one w związku z tym odpowiednio wiele miejsca w miarę wzrostu, obfitego karmienia i odświeżania wody. Uwaga: bystrzk trójpręgi jest podatny na choroby, zwłaszcza gdy jest hodowany w nieodpowiednich warunkach w akwarium.
