Gupik pawie oczko
Łacińska nazwa w świecie akwarystyki to Poecilia reticulata gupiki pawie oczko Występują pierwotnie w północnej Brazylii, Gujanie, Wenezueli, na Barbadosie i Trynidadzie. Wsiedlony również do wielu wód Meksyku, południa USA, Madagaskaru, Indii, zachodniej Afryki, wyspy Jawa, Włoch i innych oraz pobliski sklep akwarystyczny.
Wygląd forma dzika tego gatunku ryb jest dość niepozorna i prawie już w ogóle nie spotykana w akwariach. W akwariach oczywiście wyhodowano szereg form standardowych, różniących się bardzo mocno kształtem płetw samców oraz ubarwieniem. Samce są z przeważnie bardzo kolorowe, wielobarwne, w najrozmaitsze wzory. Samice są przeważnie zielonkawoszare, chociaż znanych jest już szereg standardów, których samice mają więcej kolorów.
Długość tego gatunku dorastają do 6 cm, samce mniejsze.
Cechy płciowe samiec obdarzony jest płetwę odbytową przekształconą w gonopodium. Poza tym widoczne są wyraźne różnice w wielkości i ubarwieniu.
Charakter są to ryby zgodne i towarzyskie, musimy trzymać więcej osobników, szczególnie ładne i ozdobne są samce, które w racjonalnej hodowli umieszcza się razem w dużej liczbie, w dużych akwariach. Samice poszczególnych linii hodowlanych trzyma się osobno od siebie, w mniejszej liczbie i w mniejszych akwariach.
Akwarium gupiki znoszą praktycznie każde akwarium, szczególne walory dekoracyjne ujawniają jednak we wspomnianych wyżej warunkach racjonalnej hodowli w dobrze oświetlonych i częściowo zarośniętych akwariach.
Woda optymalnie średnio twarda, chociaż ryby dobrze znoszą również miękką lub twardą, a zupełnie dobrze również bardzo twardą. Odczyn wody około obojętnego pH 6,5-7,2, przy czym istnieją doniesienia, że odczyn bardziej kwaśny pH 6,5-6,8 jest korzystniejszy przy hodowli form z przewagą ubarwienia czerwonego, a odczyn bardziej zasadowy pH 6,8-7,2 przy hodowli form z przewagą ubarwienia niebieskiego. Woda musi być regularnie znacznie odświeżana !, o temperaturze 22-25°C, a przy racjonalnej hodowli selekcyjnej nawet do 26°C. Gupiki znoszą również długotrwałe niskie temperatury 16°C, ale nie jest to wskazane.
Pokarm rureczniki, wazonkowce, rozwielitki, oczliki, suche pokarmy, sałata !, parzone płatki owsiane !, glony !.
Gupik pawie oczko: u góry - forma dzika, u dołu - samce różnych standardów.
Rozmnażanie jak mieczyk Hellera, u gupika szczególnie silnie następuje przy hodowli w niewłaściwych warunkach i braku selekcji zjawisko dziczenia i karlenia potomstwa, które w coraz mniejszym stopniu przypomina piękne osobniki rodzicielskie.
Długość tego gatunku dorastają do 6 cm, samce mniejsze.
Cechy płciowe samiec obdarzony jest płetwę odbytową przekształconą w gonopodium. Poza tym widoczne są wyraźne różnice w wielkości i ubarwieniu.
Charakter są to ryby zgodne i towarzyskie, musimy trzymać więcej osobników, szczególnie ładne i ozdobne są samce, które w racjonalnej hodowli umieszcza się razem w dużej liczbie, w dużych akwariach. Samice poszczególnych linii hodowlanych trzyma się osobno od siebie, w mniejszej liczbie i w mniejszych akwariach.
Akwarium gupiki znoszą praktycznie każde akwarium, szczególne walory dekoracyjne ujawniają jednak we wspomnianych wyżej warunkach racjonalnej hodowli w dobrze oświetlonych i częściowo zarośniętych akwariach.
Woda optymalnie średnio twarda, chociaż ryby dobrze znoszą również miękką lub twardą, a zupełnie dobrze również bardzo twardą. Odczyn wody około obojętnego pH 6,5-7,2, przy czym istnieją doniesienia, że odczyn bardziej kwaśny pH 6,5-6,8 jest korzystniejszy przy hodowli form z przewagą ubarwienia czerwonego, a odczyn bardziej zasadowy pH 6,8-7,2 przy hodowli form z przewagą ubarwienia niebieskiego. Woda musi być regularnie znacznie odświeżana !, o temperaturze 22-25°C, a przy racjonalnej hodowli selekcyjnej nawet do 26°C. Gupiki znoszą również długotrwałe niskie temperatury 16°C, ale nie jest to wskazane.
Pokarm rureczniki, wazonkowce, rozwielitki, oczliki, suche pokarmy, sałata !, parzone płatki owsiane !, glony !.
Rozmnażanie jak mieczyk Hellera, u gupika szczególnie silnie następuje przy hodowli w niewłaściwych warunkach i braku selekcji zjawisko dziczenia i karlenia potomstwa, które w coraz mniejszym stopniu przypomina piękne osobniki rodzicielskie.
