Zwinnik ogonopręgi

Zwinnik ogonopręgi Hemigrammus Caudovittatus, pochodzenie występują w obszarach wokoło La Plata.

ryb akwariowych Zwinnik ogonopręgi
Wygląd bok ciała, srebrzyste, z żółtawym lub zielonym odcieniem, Zwinnik grzbiet ciemniejszy, U podstawy płetwy ogonowej czarna, żółto obrzeżona plama, płetwy są czerwonożółte, a u niektórych osobników czysto żółte. Istnieje również wyhodowana w akwariach forma tej ryby akwariowej o jasnocielistym tułowiu i intensywnie czerwonych płetwach.

Długość do 7 cm.

Cechy płciowe samiec mniejszy i smuklejszy, czerwień jego płetw jest z reguły intensywniejsza.

Charakter ryby akwariowe zgodne i towarzyskie, należy trzymać gromadkę ryb, które najchętniej przebywają w środkowej i podpowierzchniowej warstwie wody. Gatunek ruchliwy, może być trzymany tylko z innymi o podobnej wielkości i cechach zachowania. jest częściowo roślinożerny i w akwarium niszczy delikatniejsze rośliny.

Akwarium duże lub bardzo duże, możliwie długie, wiele miejsca do pływania, jasno oświetlone.

Woda miękka do twardej; pH około 7, stara, regularnie nieznacznie odświeżana; o temperaturze 18-22°C. Ryby akwariowe nie przeznaczone do rozrodu mogą być hodowane w temperaturze do 28°C.

Pokarm sałata, parzone płatki owsiane, rureczniki, wazonkowce, rozwielitki, oczliki, suche pokarmy.

Rozmnażanie łatwe, podobne jak żwawika czerwieniaka. Ze względu na wielkość ryb dorosłych wskazane jest jednak znacznie większe akwarium tarliskowe. Woda w akwarium tarliskowym może mieć twardość ogólną do około 15°n, ale węglanowa nie powinna przekraczać 2°n. Ryby akwariowe dorosłe można odławiać siatką. Przy wychowie narybku niezbędny jest duży udział pokarmu roślinnego.

Akwarium tarliskowe powinno mieć długość co najmniej 50 cm, przy pojemności około 20 I i poziomie wody około 10 cm, całkowicie szklane i odkażone. Wskazane jest użycie rusztu ikrowego - jeżeli nie jest to możliwe, to dno zaścielamy warstwą przyciśniętych kamykami miękkolistnych roślin. Zarówno rośliny, jak i kamyki dezynfekujemy (Neon Innesa).Woda powinna być miękka (twardość ogólna 15°n, twardość węglanowa poniżej 2°n), o pH 7 i temperaturze 24-26°C, idealnie przezroczysta. Jej pochodzenie nie ma specjalnego znaczenia, musi być jednak wolna od zanieczyszczeń chemicznych. Dobór tarlaków nie jest z reguły problemem, samica powinna mieć wyraźnie zaokrąglony brzuch. Jeżeli ryby akwariowe wycierają się już w akwarium ogólnym, to niezbędne może okazać się rozdzielenie ich według płci na 6-7 dni i obfite karmienie. W tym czasie samice wypełniają się ikrą. Przeznaczonych do rozrodu samców nie wolno odławiać siatką (Zwinnik Costello). Akwarium tarliskowe stawiamy w spokojnym (!), jasno oświetlonym miejscu. Tarlaki przenosimy wieczorem. Można wycierać parę ryb, lub też samce i samice gromadnie w proporcji 2:1. Tarło następuje z reguły następnego dnia rano. Szkliście przezroczysta ikra składana jest w toni wody, skąd opada na dno. Po tarle ryby akwariowe dorosłe wyławiamy, gdyż łapczywie pożerają one złożoną ikrę. Akwarium tarliskowe lekko zacieniamy papierem. Gdy narybek zaczyna pływać w pozycji horyzontalnej, akwarium stopniowo odsłaniamy i rozpoczynamy karmienie. Młode żwawiki nie są zbyt wybredne w wyborze pokarmu, chociaż lepiej rosną przy podawaniu pokarmu żywego (pył), niż suchego. Dalsze postępowanie przy wychowie narybku jest podobne, jak u Neona Innesa. Przy obfitym karmieniu i dostatecznej ilości miejsca oraz regularnym odświeżaniu wody młode Żwawiki rosną bardzo szybko.

Popularne posty z tego bloga

Platka ryba akwariowa ładna i niekłopotliwa