Hokejówka Amazońska Hokejówki amazońskie

Thayeria Boehlkei, pochodzenie rzeka Marańon w Peru.

Wygląd

Hokejówka Amazońska odmiana boki ciała ma srebrzyście błyszczące, grzbiet brunatno oliwkowy, od końca pokryw skrzelowych do końca dolnej części płetwy ogonowej ciągnie się szeroki. czarny pas od dołu ograniczony wąskim, złocistożółtym paskiem, płetwy bezbarwne, tylko pierwsze promienie płetwy odbytowej i dolne promienie płetwy ogonowej są żółtobiałe.

Długość

do 8 cm, chociaż w akwariach z reguły nie przekracza 6 cm.

Cechy płciowe

dość słabo zaznaczony brzuchy samic przed tarłem nieco zaokrąglają się,  samce są smuklejsze, łatwiej jest to zauważyć, gdy patrzy się na ryby z góry.

Charakter

gatunek zgodny i towarzyski, ale równocześnie nieco płochliwy. Należy trzymać gromadkę rybek, które najchętniej przebywają w podpowierzchniowej i środkowej warstwie wody. Pływają w charakterystycznej, skośnej pozycji (głową do góry).

Akwarium

duże lub bardzo duże; nie za jaskrawo oświetlone (!); częściowo zarośnięte, z wolną przestrzenią do pływania. Akwarium musi być dokładnie przykryte, gdyż przestraszone hokejówki potrafią wyskakiwać z wody nawet na wysokość 2 m.

Woda

miękka; pH około 7 krystalicznie przezroczysta (!); stara, regularnie nieznacznie odświeżana; o temperaturze 23-25°C.

Pokarm

larwy komarów (!), oczliki, rozwielitki, drobne owady, suche pokarmy, rureczniki, wazonkowce. Ryby pobierają pokarm z powierzchni lub toni wody, praktycznie nie zjadają pokarmu opadłego na dno.



Rozmnażanie

niezbyt trudne. Dorosłe na kilkanaście dni przed tarłem obficie karmimy. Samiczki przed tarłem powinny mieć zaokrąglone brzuszki. Akwarium tarliskowe o objętości 30-40 I wody (poziom wody 15-20 cm), odkażone i przykryte (!). Ustawiamyje w spokojnym miejscu, boczne ścianki zaciemniamy papierem. Podłoże i rośliny są zbędne. Woda powinna mieć twardość ogólną 3-5°n, a twardość węglanową równą zero.

Temperatura 26-28°C, pH 7. Idealnie przezroczysta. Jej pochodzenie nie ma specjalnego znaczenia, ale musi być wolna od zanieczyszczeń chemicznych. Po nalaniu wody akwarium tarliskowe powinno stać jeszcze co najmniej tydzień i dopiero potem wpuszczamy do niego w godzinach przedpołudniowych przeznaczone do tarła.

Hokejówka w akwarium tarliskowym nie karmimy ich. Można wycierać parę ryb, ale lepiej samce i samice zestawić w proporcji 1:2. Tarło następuje z reguły w godzinach wieczornych wraz ze zmrokiem i ma burzliwy przebieg. Ikra koloru brunatnego opada na dno. Po tarle dorosłe wyławiamy odkażoną wrzątkiem siatką. Zaraz też ostrożnie zlewamy wężykiem około połowy wody z akwarium tarliskowego.

Ubytek ten uzupełniamy taką samą świeżą wodą, którą przygotowujemy wcześniej wraz z wodą do tarła. Niezastosowanie się do tego powoduje często zamieranie rozwijającej się ikry z nadmiaru rozkładającej się w wodzie spermy. Po wymianie wody akwarium zaciemniamy. Gdy narybek zaczyna pływać w pozycji horyzontalnej (z reguły 5-6 dni po tarle) akwarium stopniowo odsłaniamy i zaczynamy karmienie.

Młode hokejówki karmimy drobnym „pyłem" (wrotki!) podawanym obficie kilka razy dziennie. Narybek rośnie szybko i wkrótce zaczyna pobierać większy pokarm. Sposób wychowu młodych rybek jest podobny, jak u neona Innesa.

Ponieważ kilkaset, a nawet ponad tysiąc młodych w lęgu nie jest rzadkością, należy to mieć na uwadze przy ich przenoszeniu do większego akwarium. Przy prawidłowej opiece po czterech tygodniach młode hokejówki osiągają długość 10-12 mm.

http://ryby-akwariowe.blogspot.com/2009/11/cesarska-tetra.html

http://ryby-akwariowe.blogspot.com/2009/11/bystrzyk-ozdobny.html

http://ryby-akwariowe.blogspot.com/2009/11/barwieniec-czerwony.html

Popularne posty z tego bloga

Platka ryba akwariowa ładna i niekłopotliwa