Akwarystyka Zanieczyszczenia w wody w akwarium
Rzeczą powszechnie znaną jest, że obserwowane zdewastowanie środowiska naturalnego dotyczy również wód. Wprowadzane są do nich substancje - często trujące - z których wiele trudno się neutralizuje i ich toksyczne działanie trwa przez dłuższy czas. Takie zatrute wody używane przez akwarystów mogą być przyczyn niewytłumaczalnych pozornie niepowodzeń w hodowli i rozmnażaniu ryb. Przy rozmnażaniu ryb problem ten występuje ze szczególną siłą, gdyż ikra i larwy wielu gatunków wykazują specjalną wrażliwość na zanieczyszczenia - również te śladowe. Bardzo często do rozmnażania ryb nie nadaje się woda wodociągowa lub tylko jej dodatek, pomimo że spełnia ona normy wymagane dla wody pitnej. Źródłem podobnych niepowodzeń mogą być również różnego rodzaju materiały stosowane niewłaściwie w akwarystyce.
Jako najważniejsze przyczyny skażeń wody należy wymienić:
- zanurzone w wodzie urządzenia zrobione z gumy Szczególnie szkodliwa może być czarna guma.
- świeży kit w przypadku akwariów ramowych. Świeżo wykitowane akwarium powinno być używane dopiero po co najmniej kilkunastu dniach znajdowania się w nim wody, którą należy w tym czasie kilka razy wymienić.
- niewłaściwe, toksyczne farby.
- cement. Po jego użyciu w akwarium należy napełnić je wodą na
10-14 dni i wymienić ją w tym czasie klika razy. Konstrukcje łączone
cementem i wkładane potem do akwarium powinny być przedtem
w podobny sposób wymoczone niewłaściwe, toksyczne środki uszczelniające
- produkty rozkładu białek. Zagadnienie to przedstawiono dokładnie przy omawianiu ,,starzenia się wody'' .
- chlor niebezpieczeństwo szkodliwego działania chloru zachodzi ówczas, gdy jesteśmy zmuszeni używać wody wodociągowej uzdatnianej przez chlorowanie. Chlor ulatnia się z wody podczas jej odstania w naczyniu. Zwykle po 48 godzinach woda jest gotowa do użycia w akwarium dekoracyjnym lub hodowlanym, a wyjątkiem są rzadkie. Dotyczy to jednak przypadków, gdy woda w czasie stania ma temperaturę około 20 C lub wyższą. W niższych temperaturach toksyczne działanie chloru może utrzymać się nawet przez 3 tygodnie. Woda przeznaczona do akwarium tarliskowego powinna być wolna od chloru, a w ostateczności odstana przez co najmniej tydzień w temperaturze powyżej 20C.
- sole metali. Ich szkodliwe działanie jest najsilniejsze przy niższych zawartościach rozpuszczonego w wodzie tlenu. Szczególnie toksyczne są rozpuszczone w wodzie sole miedzi, srebra i rtęci. Dość toksyczne są sole ołowiu, cynku, glinu (aluminium), niklu, chromu trójwartościowego, cyny i kadmu. Stosunkowo mało szkodliwe są sole kobaltu, litu, manganu, żelaza i chromu sześciowartoscioweg. W zasadzie nieszkodliwiej są sole strontu, wapnia, sodu, baru, magnezu i potasu. Podział ten dotyczy oczywiście tylko toksycznego działania soli tych metali, a nie ich wpływu na parametry wody (.np.: na twardość czy pH). Toksyczne sole metali mogą znajdować się wodzie użytej przez akwarystę (główne źródło: ścieki przemysłowe) lub też być wprowadzone przez niego do akwarium wskutek nieumiejętnego leczenia ryb preparatami chemicznymi, nawożenia roślin lub używania sprzętu zrobionego z niewłaściwych materiałów. Należy tu jednak rozróżnić miedzy praktycznie nierozpuszczanymi w wodzie metalami, a ich rozpuszczalnymi solami. Tak wiec sprzęt zrobiony z czystego, nie zaśniedziałego drutu miedzianego będzie się nadawał do użycia, natomiast ten sam drut zaśniedziały może być źródłem poważnych zatruć. Podobna sytuacja może zaistnieć w wypadku przedmiotów niklowanych, chromo wanych lub cynowanych, a także zrobionych z mosiądzu oraz z aluminium i jego topów.
- fenole i podobne związki. Należą tu przede wszystkim wszelkiego rodzaju fenole i ich pochodne oraz produkty naftowe. Ich toksyczność jest dość różna, obecność niektórych innych substancji w wodzie może podwyższać ją nawet kilkudziesięciokrotnie.
- pestycydy - Są to środki służce do zwalczania chwastów, chorób szkodników roślin, silnie biologicznie czynne. Do wody mogą przedostawać się z pól uprawnych, gdzie były stosowane. Nawet śladowe ich ilości są bardzo szkodliwe, szczególnie dla rozwijającej się ikry. Niebezpieczeństwo szkodliwego skażenia wody pestycydami jest szczególnie duże w przypadku zbiorników śródpolnych i potoczonych rowami z polami zbiorników na torfowiskach, gdzie okresowo spływa nadmiar wody.
- detergenty. Są to środki zmniejszajcie napięcie powierzchniowe, używane powszechnie do mycia i prania. Współcześnie produkowane detergenty są dość szybko rozkładane w przyrodzie w przeciwieństwie do tych sprzed kilkudziesięciu lat. W praktyce akwarysta może spowodować skażenie nimi myjąc za ich pomoc akwarium, co jest absolutnie niedopuszczalne.
Skład chemiczny wody
Jako najważniejsze przyczyny skażeń wody należy wymienić:
- zanurzone w wodzie urządzenia zrobione z gumy Szczególnie szkodliwa może być czarna guma.
- świeży kit w przypadku akwariów ramowych. Świeżo wykitowane akwarium powinno być używane dopiero po co najmniej kilkunastu dniach znajdowania się w nim wody, którą należy w tym czasie kilka razy wymienić.
- niewłaściwe, toksyczne farby.
- cement. Po jego użyciu w akwarium należy napełnić je wodą na
10-14 dni i wymienić ją w tym czasie klika razy. Konstrukcje łączone
cementem i wkładane potem do akwarium powinny być przedtem
w podobny sposób wymoczone niewłaściwe, toksyczne środki uszczelniające
- produkty rozkładu białek. Zagadnienie to przedstawiono dokładnie przy omawianiu ,,starzenia się wody'' .
- chlor niebezpieczeństwo szkodliwego działania chloru zachodzi ówczas, gdy jesteśmy zmuszeni używać wody wodociągowej uzdatnianej przez chlorowanie. Chlor ulatnia się z wody podczas jej odstania w naczyniu. Zwykle po 48 godzinach woda jest gotowa do użycia w akwarium dekoracyjnym lub hodowlanym, a wyjątkiem są rzadkie. Dotyczy to jednak przypadków, gdy woda w czasie stania ma temperaturę około 20 C lub wyższą. W niższych temperaturach toksyczne działanie chloru może utrzymać się nawet przez 3 tygodnie. Woda przeznaczona do akwarium tarliskowego powinna być wolna od chloru, a w ostateczności odstana przez co najmniej tydzień w temperaturze powyżej 20C.
- sole metali. Ich szkodliwe działanie jest najsilniejsze przy niższych zawartościach rozpuszczonego w wodzie tlenu. Szczególnie toksyczne są rozpuszczone w wodzie sole miedzi, srebra i rtęci. Dość toksyczne są sole ołowiu, cynku, glinu (aluminium), niklu, chromu trójwartościowego, cyny i kadmu. Stosunkowo mało szkodliwe są sole kobaltu, litu, manganu, żelaza i chromu sześciowartoscioweg. W zasadzie nieszkodliwiej są sole strontu, wapnia, sodu, baru, magnezu i potasu. Podział ten dotyczy oczywiście tylko toksycznego działania soli tych metali, a nie ich wpływu na parametry wody (.np.: na twardość czy pH). Toksyczne sole metali mogą znajdować się wodzie użytej przez akwarystę (główne źródło: ścieki przemysłowe) lub też być wprowadzone przez niego do akwarium wskutek nieumiejętnego leczenia ryb preparatami chemicznymi, nawożenia roślin lub używania sprzętu zrobionego z niewłaściwych materiałów. Należy tu jednak rozróżnić miedzy praktycznie nierozpuszczanymi w wodzie metalami, a ich rozpuszczalnymi solami. Tak wiec sprzęt zrobiony z czystego, nie zaśniedziałego drutu miedzianego będzie się nadawał do użycia, natomiast ten sam drut zaśniedziały może być źródłem poważnych zatruć. Podobna sytuacja może zaistnieć w wypadku przedmiotów niklowanych, chromo wanych lub cynowanych, a także zrobionych z mosiądzu oraz z aluminium i jego topów.
- fenole i podobne związki. Należą tu przede wszystkim wszelkiego rodzaju fenole i ich pochodne oraz produkty naftowe. Ich toksyczność jest dość różna, obecność niektórych innych substancji w wodzie może podwyższać ją nawet kilkudziesięciokrotnie.
- pestycydy - Są to środki służce do zwalczania chwastów, chorób szkodników roślin, silnie biologicznie czynne. Do wody mogą przedostawać się z pól uprawnych, gdzie były stosowane. Nawet śladowe ich ilości są bardzo szkodliwe, szczególnie dla rozwijającej się ikry. Niebezpieczeństwo szkodliwego skażenia wody pestycydami jest szczególnie duże w przypadku zbiorników śródpolnych i potoczonych rowami z polami zbiorników na torfowiskach, gdzie okresowo spływa nadmiar wody.
- detergenty. Są to środki zmniejszajcie napięcie powierzchniowe, używane powszechnie do mycia i prania. Współcześnie produkowane detergenty są dość szybko rozkładane w przyrodzie w przeciwieństwie do tych sprzed kilkudziesięciu lat. W praktyce akwarysta może spowodować skażenie nimi myjąc za ich pomoc akwarium, co jest absolutnie niedopuszczalne.
Podobne wpisy ...
http://ryby-akwariowe.blogspot.com/2009/11/315.html
Możliwości analitycznego wykrywania przedstawionych wyżej zanieczyszczeń wody są dla akwarystów bardzo ograniczone. Analizy te są bowiem zwykle skomplikowane i kosztowne, a ich czułość najczęściej znacznie mniejsza, niż wrażliwość ikry i larw. Niewiele tutaj pomaga oczyszczanie wody, które w zasadzie sprowadza się do jej napowietrzania (lepsze natlenianie często przyspiesza rozkład). Znacznie skuteczniejsze, ale i kłopotliwsze jest filtrowanie wody przez świeży, nie zużyty węgiel aktywowany. Zwykle jednak akwaryści muszą sobie radzić z zanieczyszczeniami znajdując metodą prób i błędów odpowiednią do rozmnażania danej ryby akwariowej, nieskażoną wodą. Jest to czasem dość trudne. Znalezienie wody do akwarium dekoracyjnego czy hodowlanego nie przedstawia natomiast trudności zwykle używa się wody wodociągowej, co najwyżej odpowiednio preparowanej. Oczywiście nie można zapomnieć o przestrzeganiu zasad nietoksyczności wyposażenia i samego akwarium.http://ryby-akwariowe.blogspot.com/2009/11/315.html
Skład chemiczny wody
