Wygląd ryb akwariowych
W toku ewolucji ryby bardzo dokładnie przystosowały się do środowiska, w którym żyją, zarówno pod względem budowy, jak i zachowania się. W rezultacie są one znacznie bardziej wrażliwe na zmiany środowiska niż inne zwierzęta (dla tego jest tak ważne utrzymanie odpowiedniego środowiska w akwarium dla danego gatunku ryb akwariowych). Jest to jeden z powodów, dla których konieczne jest dokładne poznanie działania organizmu ryb oraz zrozumienie, dlaczego mogą one wyglądać tak różnie. Kształt ciała ryb akwariowych świadczy o jej środowisku i trybie ich życia, np o szybkości pływania.
Również prędkość wody w miejscu życia ryby znajduje odzwierciedlenie w jej kształcie. Kształt pyska ryby mówi o sposobie i miejscu odżywiania się. Kolor ryby także może mieć znaczenie, może przyciągać partnerów lub stanowić kamuflaż, chroniący ją przed drapieżnikami. Ryby podobnie jak inne zwierzęta, obdarzone są zmysłami. Pomagają im one w przeżyciu, umożliwiając rozpoznawanie własnego środowiska lub terytorium, rozróżnianie innych ryb, znajdowanie pokarmu. Rozmaite funkcje fizjologiczne ryb, jak oddychanie czy rozmnażanie, przystosowane są do życia w wodzie.
Kształt ciała ryb akwariowych
Kształt ciała wiąże się ze sposobem pływania ryby. Prędkość związana jest ze sposobem zdobywania pokarmu, unikania drapieżników, wędrówkami lub utrzymywaniem się w prądzie wody. Niektóre ryby akwariowe posiadają wydłużone ciało w kształcie torpedy co, zgodnie z prawami hydrodynamiki, ułatwia pływanie. Ryby, które nie muszą poruszać się szybko, mają kształt mniej wydłużone. Ryby o wysokich ciałach, bocznie spłaczonych, pływają bez trudności pomiędzy roślinami, natomiast gatunki o grubszych, cylindrycznych ciałach lepiej utrzymują w szybko płynących wodach.
Barwy ciała ryb akwariowych
Są cechą ułatwiającą rozpoznanie gatunku, a czasem płci. Barwa może być efektem odbicia światła lub pigmentu same łuski są niemal przezroczyste. Barwa przeważnie wiąże się z jej środowiskiem, trybem życia itp. Ryby akwariowe żyjące w ciemnych lub mętnych wodach są ubarwione jaskrawo, dzięki czemu są widoczne dla partnera, a nawet go wabią.
Inne ryby potrzebują kamuflażu. U niektórych słodkowodnych brzuch ma zabarwienie srebrne, co daje, że ich ciało widziane z dołu zlewa się z powierzchnią. Podobnie ciemnozielona lub czarna górna część ciała widziana zlewa się z kolorem podłoża powodując, że ryba nie jest widoczna . Niektóre ryby posuwają swój kamuflaż dalej, przystosowane do środowiska, w którym żyją.
Paletki posiadają paski, dzięki którym ich ciało zlewa się z trzcinami. Barwa wiąże się z obecnością odpadowego produktu przemiany materii, zwanego guaniną, odkładanego w skórze. Większość ryb może ciemnieć lub jaśnieć, a nawet zmieniać swoją barwę, Lobnousfki zmieniają swoje barwy zależnie od pory (dzień lub noc). Barwa ryby akwariowei wskazywać może, czy jest głodna, podenerwowana, chora czy też przestraszona. U samców kolory stają się intensywniejsze w porze godowej. Często jaskrawe kolory ostrzegają drapieżniki, że ryba jest groźna, czasami zaś drapieżniki (morskie) posiadają barwy i wzór swoich ofiar. Innym oszustwem jest czarna plama wyglądająca jak oko, może ona zmylić drapieżnika co do położenia ciała i ewentualnego kierunku ucieczki ofiary.
Łuski zewnętrzna warstwa skóry ryb
Łuski są pokrytej powłoką śluzu, zmniejszającą tarcie i chroniącą ciało przed pasożytami. Prócz nadawania im opływowości, łuski chronią ciało przed uszkodzeniami o kamienie i przez drapieżniki. Większość ryb posiada tzw. łuski elastyczne. Są one cienkie, rzeczywiście elastyczne, posiadające na powierzchni pierścienie podobne do odcisku palca. Wraz ze wzrostem ryby, rośnie liczba pierścieni na łuskach, podobnie jak liczba słojów w pniu drzewa. Łuski plakoidalne spotykamy u rekinów i płaszczek. Mają one kształt płytek, pokrytych czasem szkliwem, z wystającym ząbkiem. W przypadku niektórych gatunków łuski uległy specyficznym modyfikacjom. U węgorzy występują drobne, głęboko osadzone i niemal niewidoczne łuski, inne ryby, jak np. jesiotry, posiadają kilka rzędów dużych, płaskich i twardych tarczek kostnych. Gołe sumiki z Afryki (Mochokoidae) wcale nie posiadają łusek.
Dobór ryb do akwarium
Kształt ciała ryb akwariowych
Kształt ciała wiąże się ze sposobem pływania ryby. Prędkość związana jest ze sposobem zdobywania pokarmu, unikania drapieżników, wędrówkami lub utrzymywaniem się w prądzie wody. Niektóre ryby akwariowe posiadają wydłużone ciało w kształcie torpedy co, zgodnie z prawami hydrodynamiki, ułatwia pływanie. Ryby, które nie muszą poruszać się szybko, mają kształt mniej wydłużone. Ryby o wysokich ciałach, bocznie spłaczonych, pływają bez trudności pomiędzy roślinami, natomiast gatunki o grubszych, cylindrycznych ciałach lepiej utrzymują w szybko płynących wodach.
Są cechą ułatwiającą rozpoznanie gatunku, a czasem płci. Barwa może być efektem odbicia światła lub pigmentu same łuski są niemal przezroczyste. Barwa przeważnie wiąże się z jej środowiskiem, trybem życia itp. Ryby akwariowe żyjące w ciemnych lub mętnych wodach są ubarwione jaskrawo, dzięki czemu są widoczne dla partnera, a nawet go wabią.
Inne ryby potrzebują kamuflażu. U niektórych słodkowodnych brzuch ma zabarwienie srebrne, co daje, że ich ciało widziane z dołu zlewa się z powierzchnią. Podobnie ciemnozielona lub czarna górna część ciała widziana zlewa się z kolorem podłoża powodując, że ryba nie jest widoczna . Niektóre ryby posuwają swój kamuflaż dalej, przystosowane do środowiska, w którym żyją.
Paletki posiadają paski, dzięki którym ich ciało zlewa się z trzcinami. Barwa wiąże się z obecnością odpadowego produktu przemiany materii, zwanego guaniną, odkładanego w skórze. Większość ryb może ciemnieć lub jaśnieć, a nawet zmieniać swoją barwę, Lobnousfki zmieniają swoje barwy zależnie od pory (dzień lub noc). Barwa ryby akwariowei wskazywać może, czy jest głodna, podenerwowana, chora czy też przestraszona. U samców kolory stają się intensywniejsze w porze godowej. Często jaskrawe kolory ostrzegają drapieżniki, że ryba jest groźna, czasami zaś drapieżniki (morskie) posiadają barwy i wzór swoich ofiar. Innym oszustwem jest czarna plama wyglądająca jak oko, może ona zmylić drapieżnika co do położenia ciała i ewentualnego kierunku ucieczki ofiary.
Łuski zewnętrzna warstwa skóry ryb
Łuski są pokrytej powłoką śluzu, zmniejszającą tarcie i chroniącą ciało przed pasożytami. Prócz nadawania im opływowości, łuski chronią ciało przed uszkodzeniami o kamienie i przez drapieżniki. Większość ryb posiada tzw. łuski elastyczne. Są one cienkie, rzeczywiście elastyczne, posiadające na powierzchni pierścienie podobne do odcisku palca. Wraz ze wzrostem ryby, rośnie liczba pierścieni na łuskach, podobnie jak liczba słojów w pniu drzewa. Łuski plakoidalne spotykamy u rekinów i płaszczek. Mają one kształt płytek, pokrytych czasem szkliwem, z wystającym ząbkiem. W przypadku niektórych gatunków łuski uległy specyficznym modyfikacjom. U węgorzy występują drobne, głęboko osadzone i niemal niewidoczne łuski, inne ryby, jak np. jesiotry, posiadają kilka rzędów dużych, płaskich i twardych tarczek kostnych. Gołe sumiki z Afryki (Mochokoidae) wcale nie posiadają łusek.
Dobór ryb do akwarium
