Pokarmy ryb akwariowych
Ryby żyjące w warunkach naturalnych odżywiaj się z reguły bardzo urozmaiconym pokarmem, którego skład jest zależny od wieku i gatunku ryby, a często także od pory roku. Rzeczą oczywistą jest, że w hodowli akwaryinei nie sposób zapewnić identyczny pokarm jak w naturze. Stosuje się wiec pokarmy zastępcze, które przy umiejętnym podawaniu dają zupełnie zadowalające rezultaty.
W popularnych opracowaniach akwarystycznych spotyka się często rozważania nad wartości energetyczną poszczególnych rodzajów& pokarmu, zawartością w nich mikroelementów i witamin, ewentualną zawartością szkodliwych substancji itp. -rozważania te mają z reguły charakter czysto spekulatywny, gdyż przeprowadzono bardzo mało badań naukowych nad wartością poszczególnych pokarmów dla ryb akwariowych. Znacznie więcej przydatnych akwarystom wskazówek przyniosła praktyka hodowlana. Obserwacje te wykorzystano zalecając pokarmy dla ryb wyrośniętych i narybku w rozdziale.
Kierowano się też oczywiście dostępnością poszczególnych pokarmów
w warunkach krajowych, rezygnując niekiedy z zalecania bardzo
dobrych, ale szczególnie trudnych do kupienia lub złowienia.
Przy karmieniu ryb trzeba przestrzegać następujących czterech
zasad:
- pokarm musi być odpowiedni dla danego gatunku ryby. Zalecane dla poszczególnych gatunków ryb pokarmy podano przy szczegółowych opisach hodowli i rozmnażania.
- pokarm musi być urozmaicony. Długotrwałe karmienie jednostajnym, niezmienianym pokarmem prowadzi bowiem do niedożywienia, a także do chorób przewodu pokarmowego.
- ryb nie wolno przekarmiać. Przekarmienie jest bardziej szkodliwe, niż zbyt mała ilość pokarmu!!!
Zbyt obfity i pożywny pokarm może też prowadzić do nadmiernego otłuszczenia ryb i związanej z tym degeneracji narządów rozrodczych, a tym samym utrudniać lub uniemożliwiać rozród. Jest to błąd popełniany dość często przez akwarystów usiłujących rozmnażać ryby, szczególnie te z rodziny kąsaczowatych, częściowo roślinożerne pielęgnice, czy też molinezje.
Okresy karmienia bardziej odżywczymi pokarmami (np.:wazonkowce, rureczniki, dżdżownice, posiekana wątroba i mięso) powinny się przeplatać z okresami karmienia pokarmami "lżejszymi", które w swoim składzie zawierają proporcjonalnie więcej substancji objętościowych. W wypadku ryb częściowo roślinożernych rolę tę pełnią pokarmy roślinne, w wypadku innych ryb drobne skorupiaki planktonowe, a także larwy komarów i drobne owady. Dla dobrego samopoczucia i zdrowia ryb korzystny jest jeden dzień głodówki w tygodniu.
Powyższe zalecenia dotycz tylko ryb dorosłych oraz dobrze już wyrośniętych okazów młodocianych. W początkowych kilkunastu tygodniach życia narybek wymaga obfitego karmienia, gdyż intensywnie rośnie. Wszelkie zaniedbania w karmieniu młodych rybek odbijaj się bardzo niekorzystnie na ich wzroście i mogą oddziaływać na całe ich dalsze życie.
Pokarm podawany rybom musi być odpowiedniej dla nich wielkości. Przy karmieniu drobnego narybku przeciętna długość pokarmu (także zjadanego w całości organizmu) powinna być zbliżona do średnicy źrenicy oka karmionej rybki, Wyjątki są dość rzadkie i zostało to zaznaczone w szczegółowych opisach rozmnażania (np.: drobnoustki). Wielkość pokarmu ulega zwiększeniu w miarę wzrostu ryb. Często jednak organizmy służące za pokarm trzeba odpowiednio rozdrobnić, aby stały się dostępne dla nieproporcjonalnie małych w stosunku do nich ryb. To samo dotyczy pokarmów takich jak skrobane mięso, siekana wątroba, mięso rybie itp. Najlepszą metodą ustalenia właściwych dla wielkości ryb cząstek pokarmu jest obserwacja żerowania i stwierdzenie, czy ryby pobierają pokarm o oferowanej im wielkości.
Pokarmy dla ryb dorosłych
W popularnych opracowaniach akwarystycznych spotyka się często rozważania nad wartości energetyczną poszczególnych rodzajów& pokarmu, zawartością w nich mikroelementów i witamin, ewentualną zawartością szkodliwych substancji itp. -rozważania te mają z reguły charakter czysto spekulatywny, gdyż przeprowadzono bardzo mało badań naukowych nad wartością poszczególnych pokarmów dla ryb akwariowych. Znacznie więcej przydatnych akwarystom wskazówek przyniosła praktyka hodowlana. Obserwacje te wykorzystano zalecając pokarmy dla ryb wyrośniętych i narybku w rozdziale.
Kierowano się też oczywiście dostępnością poszczególnych pokarmów
w warunkach krajowych, rezygnując niekiedy z zalecania bardzo
dobrych, ale szczególnie trudnych do kupienia lub złowienia.
Przy karmieniu ryb trzeba przestrzegać następujących czterech
zasad:
- pokarm musi być odpowiedni dla danego gatunku ryby. Zalecane dla poszczególnych gatunków ryb pokarmy podano przy szczegółowych opisach hodowli i rozmnażania.
- pokarm musi być urozmaicony. Długotrwałe karmienie jednostajnym, niezmienianym pokarmem prowadzi bowiem do niedożywienia, a także do chorób przewodu pokarmowego.
- ryb nie wolno przekarmiać. Przekarmienie jest bardziej szkodliwe, niż zbyt mała ilość pokarmu!!!
Zbyt obfity i pożywny pokarm może też prowadzić do nadmiernego otłuszczenia ryb i związanej z tym degeneracji narządów rozrodczych, a tym samym utrudniać lub uniemożliwiać rozród. Jest to błąd popełniany dość często przez akwarystów usiłujących rozmnażać ryby, szczególnie te z rodziny kąsaczowatych, częściowo roślinożerne pielęgnice, czy też molinezje.
Okresy karmienia bardziej odżywczymi pokarmami (np.:wazonkowce, rureczniki, dżdżownice, posiekana wątroba i mięso) powinny się przeplatać z okresami karmienia pokarmami "lżejszymi", które w swoim składzie zawierają proporcjonalnie więcej substancji objętościowych. W wypadku ryb częściowo roślinożernych rolę tę pełnią pokarmy roślinne, w wypadku innych ryb drobne skorupiaki planktonowe, a także larwy komarów i drobne owady. Dla dobrego samopoczucia i zdrowia ryb korzystny jest jeden dzień głodówki w tygodniu.
Powyższe zalecenia dotycz tylko ryb dorosłych oraz dobrze już wyrośniętych okazów młodocianych. W początkowych kilkunastu tygodniach życia narybek wymaga obfitego karmienia, gdyż intensywnie rośnie. Wszelkie zaniedbania w karmieniu młodych rybek odbijaj się bardzo niekorzystnie na ich wzroście i mogą oddziaływać na całe ich dalsze życie.
Pokarm podawany rybom musi być odpowiedniej dla nich wielkości. Przy karmieniu drobnego narybku przeciętna długość pokarmu (także zjadanego w całości organizmu) powinna być zbliżona do średnicy źrenicy oka karmionej rybki, Wyjątki są dość rzadkie i zostało to zaznaczone w szczegółowych opisach rozmnażania (np.: drobnoustki). Wielkość pokarmu ulega zwiększeniu w miarę wzrostu ryb. Często jednak organizmy służące za pokarm trzeba odpowiednio rozdrobnić, aby stały się dostępne dla nieproporcjonalnie małych w stosunku do nich ryb. To samo dotyczy pokarmów takich jak skrobane mięso, siekana wątroba, mięso rybie itp. Najlepszą metodą ustalenia właściwych dla wielkości ryb cząstek pokarmu jest obserwacja żerowania i stwierdzenie, czy ryby pobierają pokarm o oferowanej im wielkości.
Pokarmy dla ryb dorosłych
