Akwarystyka Akwarium tarliskowe cz. 6

Sprawdzonym w akwarystyce Środkiem do Ochrony Ikry Jest Cilex (p. Neon lnnesa). Wielu hodowców uzyskuje też dobre wyniki stosując 1% wodny roztwór chemicznie czystej akryflawiny. Zwykle dodaje się jedną kroplę tego roztworu na litr wody w akwarium tarliskowym. Chemicznej ochrony nie stosuje się przy rozmnażaniu ryb opiekujących się złożoną ikrą (np.: zbrojnikowate, pielegnicowate, beloncjowate) oraz jajożyworodnych (np.: piękniczkowate), z wyjątkiem sztucznej inkubacji ikry odebranej rodzicom. Po 24-72 godzinach od złożenia ikry (niektórych znacznie dłużej), w zależności od gatunku i właściwości fizyko-chemicznych wody, następuje wylęg larw z jaj. Larw nie należy jeszcze karmić. Karmienie młodziutkich rybek rozpoczynamy wtedy, gdy zresorbują one woreczek żółtkowy i zaczynają pływać. Trzeba wówczas także stopniowo odsłaniać akwarium, pamiętając jednakże, że narybek wielu gatunków nie lubi zbyt jaskrawego oświetlenia. Właściwe jego natężenie najlepiej ustalić doświadczalnie i pozostawić takie, aby małe rybki nie płoszyły się i nie chowały przed światłem. Wyjmuje się też wtedy zbędne już wyposażenie akwarium (np.: ruszt ikrowy,nadmiar roślin).  Uruchamia  się  delikatnie  pracujący filtr,  który zapewnia klarowność wody. Godny polecenia jest odpowiedniej wielkości  filtr  gąbkowy.  Ten  typ  filtru  nie  powoduje  bowiem zasysania nieporadnego narybku. Można także stosować delikatne przewietrzanie wody. Nie może ono jednak wywoływać zbyt gwałtownego jej ruchu, gdyż na rybek zmuszony do ciągłej walki z prądem wyczerpuje się i może ginąć! Karmienie młodziutkiego narybku opanowuje się na drodze praktyki. Podstawowym problemem jest rodzaj pokarmu, a także jego podanie, aby był on zjedzony przez narybek. Żywe organizmy służące rybkom za pokarm dążą zwykle do światła i skupiają się w najjaśniejszej części akwarium. Jeżeli narybek również wykazuje tak reakcje, to  dąży  tam  gdzie  pokarm  i jest  on  dla  niego  dostępny  bez problemów. W ten sposób postępuje jednak niewiele ryb.  Najczęściej narybek  nie wykazuje wyraźnej  reakcji  na  światło, ale aktywnie szuka pokarmu po całym akwarium. Aby miał odpowiednie jego zagęszczenie można sterować koncentrowaniem się pokarmu, odpowiednio przysłaniając i odsłaniając akwarium. Podążający za pokarmem narybek znajduje większe jego zagęszczenie i w ten sposób ma ułatwione żerowanie. Z reguły aktywnie szuka pokarmu narybek pielęgnicowatych, beloncjowatych, większości karpiowatych, a także części kąsaczowatych. U narybku szeregu gatunków (np.: wiele kąsaczowatych) występuje negatywna reakcja na światło i wybiera on w akwarium ciemne miejsca. W takim przypadku może nastąpić rozmijanie się narybku z pokarmem, a w konsekwencji niedożywienie, a nawet śmierć głodowa. Rozwiązać ten problem można oświetlając równomiernie akwarium rozproszonym, niezbyt silnym światłem od góry i stosując równocześnie delikatne (!) przewietrzanie wody. Żywy pokarm dąży wtedy do powierzchni wody, a delikatny prąd wody wywoływany przez przewietrzacz rozprowadza go po całym akwarium. Innego rodzaju trudności wystąpić mogą przy karmieniu narybku, który  przez  pierwsze  tygodnie  swego  życia  przebywa  i  żeruje najchętniej bezpośrednio pod  powierzchnią wody (np.: niektóre karpieńcowate, tęczanki, bedocje, danio). Może się wtedy zdarzyć, że cześć pokarmu jest niedostępna lub trudno dostępna dla narybku, gdyż przebywa w niższych partiach wody. Szczególnie silnie problem ten może występować przy wychowie narybku w większych akwariach. W takim przypadku dobrym rozwiązaniem jest wstawienie do akwarium  skośnie  ustawionej  płytki  pleksiglasowej,  pod  którą bardzo delikatnie pracuje przewietrzacz . Delikatny prąd wody porywa pokarm, a ,,stojące'' pod powierzchnią wody małe rybki maj zapewniony regularny jego dopływ. Wywoływany przez przewietrzacz prąd wody nie może być jednak za silny!!!
W akwarium z maleńkim narybkiem należy utrzymać  idealną czystość i nie dopuścić do gromadzenia się na dnie nie zjedzonych resztek pokarmu oraz nieczystości.  Należy też dbać o regularne odświeżanie wody, gdyż ma to zasadniczy wpływ na szybkość wzrostu młodych rybek.
Przy szczegółowych opisach w dalszej części bloga przyjęto
następujące klasy wielkości akwariów: bardzo mate (do 20 l pojemności),
małe (21 - 40 l), średnie (41 -80 l), duże (81 - 120 l), ba rdzo
duże (121-200 l) i specjalnie duże (powyżej 200 l pojemności)